این پست اولین پستی هست که ارسال میکنم و یه جورایی سرآغاز وبلاگ من هست، و از اونجایی که در کتاب ادبیات سال دوم دبیرستان خوانده ام هرچیزی که بی یاد خدا آغاز شود ابتر است و بزرگان همیشه مطالب خود را با سرآغازی راجع به خدا آغاز می کردند، می خوام در این پست یه مقدار با خدا درد و دل کنم.
خدایا، منو ببخش به خاطر تموم اون نمازهایی که نخوندم.
خدایا، منو ببخش به خاطر اون چشم چرونی هایی که کردم، البته یک مقدار هم حق بده، مگه چند نفر تو دنیا پیدا میشن که دخترها رو با اون تیپ خفن ببینن و نگاهشون نکنن.
خدایا، منو ببخش بخاطر اینکه با فیلتر شکن رفتم سایت های بد بد، البته انصافاً وقتی فیلتر شکن اومد دستم و برای اولین بار اینترنت بدون فیلتر و تجربه کردم، مثل خری که براش تی تاب باز کرده باشن جو زده شدم و بی جنبه بازی در اوردم ولی قول می دم که دیگه تو این سایت ها نرم.
خدایا، منو ببخش که به مادر و پدرم و معلم ها الکی گفتم که درس می خونم، البته دست خودم نیست بیشتر از پنج دقیقه که درس می خونم یا خوابم می بره یا اینکه حواسم پرت میشه، به خصوص وقتی چشمم به فرمول ها و اعداد ریاضی می افته.
در مجموع خدایا منو ببخش و کمک کن تا دیگه کاری نکنم که مجبورشم ازت طلب بخشش کنم. آمین
|